خدایا! بهره مرا در این ماه از مستحبات زیاد کن
و به درخواستِ نیازها، مرا گرامى دار
و از میـان وسیلهها، وسیلهای که مرا به سویت سوق دهد، در اختیارم قرار ده،
اى آنکه اصرار و پافشاریِ اصرارکنندگان سرگرمش نسازد.
در بخش اول دعای روز بیست و هشتم، وفور بهره از نوافل را از خداوند مسئلت میکنیم. نوافل جمع نافله به معنای غنیمت و زیادت است؛ لذا به نمازهای مستحبی نافله میگویند چون اضافه بر نمازهای واجب است.
در قرآن کریم نیز خداوند متعال تهجد و نماز شب را تنها بر رسول خداص واجب کرده که تکلیفی بیش از تکلیف دیگران است و آن را نافله نامیده است.
دین مبین اسلام در برنامه عملی خود که به منظور رشد و تعالی بندگان خدا طراحی کرده و با بینشی فراتر از دنیا، هم مصلحت دنیوی و هم مصلحت اخروی آنان را در نظر گرفته، علاوه بر واجبات که انجام آنها موجب قرب خداوند و ترک آنها مستوجب عذاب است، عبادات مستحبی را نیز قرار داده که انجام آنها با پاداشی بزرگ همراه است و ترک آنها مؤاخذه و عقاب ندارد.
بنابر این تشریع نوافل لطفی است از جانب پروردگار که هر چقدر بندگان شیفته ثواب اخروی و طالب مقامات معنوی باشند، راه را بر آنان گشوده است.
قرآن کریم و اهل بیتع فضیلتها و آثار دنیوی و اخروی بسیاری برای نوافل به ویژه نماز شب ذکر کرده اند؛ از جمله این که قرآن کریم در ادامه آیه 79 سوره اسراء، مقام محمود را که مقامی عظیم است، در اثر نماز و تهجد شبانه به رسول گرامیش وعده کرده و فرموده است: «عَسى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً».
قبولی دعا و برآورده شدن حاجات توسط خداوند، قطعا موجب اکرام بنده مؤمن است؛ لذا در بخش دوم از دعای شریف، اکرام خداوندی را از راه برآوردن خواسته طلب میکنیم و در این روز یکی از خواستههای مهم ما توفیق انجام نوافل است، پس اگر خداوند متعال به ما توفیق انجام نوافل را بیش از پیش عنایت فرماید، در واقع منت و اکرامی است از سوی او.
وسیله
وسایلی که انسان را به سوی خداوند میکشاند، کم نیست، لکن بدیهی است که همه وسایل از یک میزان اهمیت و قوت برخوردار نیستند و طبعا به یک اندازه انسان را به خدا نزدیک نمیکنند.
و از آن جا که شوق دیدار محبوب لحظه ای محب را به حال خود رها نمیکند و او را وادار میکند که هر چه زودتر و بهتر به وصال محبوبش نائل شود، لذا دلداده خداوند نیز به دنبال وسیله ای میگردد که او را به بهترین وجه به قرب خدا برساند.
لذا در این دعای شریف از خداوند متعال میخواهیم که در بین وسایل، آن وسیله ای را که با توسل بدان راه به سوی پروردگار نزدیک میشود، به ما معرفی و توسل بدان را توفیق دهد.
در تمامی تصاویری که برای روز قدس استفاده می شود،همیشه یک تصویر کلیشه ای از مسجدی با گنبد طلایی را می بینیم که دارای زیبایی خاصی است و از آن به عنوان مسجد الاقصی نام برده می شود.
اما باید گفت که در این باره همه ما سخت در اشتباه هستیم و کلاه بزرگی بر سر ما رفته است.
در واقع ان مسجدی که در همه تصاویر شاهد هستیم مسجد قبه الصخره است که توسط خلیفه دوم راشدین بنا شده است و از ان به عنوان مسجد القصی نام برده می شود
از چندین سال پیش عکس برداری از مسجد الاقصی ممنوع شده است و از این رو عکس تازه از این مسجد روی خروجی سایت های و خبرگزاری ها نرفته است و معدود عکس های که از این مکان مقدس وجود دارد قدیمی هستند.
باید گفت آن چیزی که به عنوان مدیریت رسانه از آن یاد می شود در این زمینه کاملاً عینیت دارد و به صورت کاملاً هدفمند صهیونیست ها عکس مسجد قبه الصخره را به جای مسجد القصی جا زده اند،مدیریتی که متاسفانه مسئولین ما را نیز به اشتباه انداخته و در روی اسکناس هزار ریالی کشور نیز شاهد آن بودیم هر چند که این اشتباه اصلاح شد و در چاپ اسکناس 20000 هزار ریالی شاهد تصویری از مسجد الاقصی هستیم اما نکته موجود در آن جهلی است که همه را اسیر خود کرده است.امری که حتی با نگاهی کوتاه به روزنامه های امروز کشور آن را فهمید(
برای دیدن صفحه اول روزنامه های کشور اینجا کلیک کنید)
صهیونیست ها بر این باور هستند که بقایای هیکل سلیمان زیر مسجد الاقصی قرار دارد و از این رو به دنبال این هستند که به بقایای آن هیکل دست یابند.برای این کار نیز از چند سال پیش شروع به حفاری های متعددی در ضلع شرقی مسجد الاقصی کرده اند.
از جمله تلاش مایکل دینس روهن در ۲۱ اوت ۱۹۶۹(۳۰/۵/۱۳۴۸) که در یک آتش سوزی در قسمت جنوب شرقی در حدود دویست متر مربع از سقف مسجد کاملاً منهدم گردید و گنبد مسجد در پنج نقطه سوخت. همچنین یکی از آثار متبرک مسجد و یک منبر مخصوص که هشتصد سال سابقه داشت نیز کاملاً از بین رفت
امری که موجب شده تا به پایه های اصلی این مسجد مبارک صدمات جدی وارد شود و امکان ریزش به وجود آید.
کارشناسان باستان شناسی معتقد هستند که هیکل سلیمان در زیر این مکان وجود ندارد و بر این باورند که صهیونیست ها به دنبال تخریب اصل بنای مسجد الاقصی هستند تا بتوانند هیکل سلیمان را به جای آن بسازند
برای اینکار نیز صهیونیست ها با خالی کردن زیر مسجد الاقصی در تلاش هستند که با ایجاد یک زلزله مصنوعی تمام بنا را تخریت کنند و به خواسته خود در این زمینه برسند.برنامه ای از پیش تنظیم شده که در حال حاضر نیز در حال اجرای ان هستند.
به همین دلیل است که تصاویر کمی از مسجد الاقصی و خرابی های آن در فضا اینترنت وجود دارد و این را می توان با یک جستجوی ساده فهمید و زمانی نیز که اعتراضی به تخریب مسجد الاقصی وارد شود شما در تمام رسانه های جهان شاهد یک مسجد با گنبدی زیبا و طلایی خواهید شد که کاملاً سالم است
منبع:باشگاه خبرنگاران
خبرگزاری فارس: روز بیست و نهم ماه رمضان از اهمیت خاصی برخوردار است، چرا که رصد و رؤیت هلال ماه مشخص میکند که فردای آن روز، آخر ماه رمضان یا اول ماه شوال است. به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه فارس، روزهای پایانی ماه رمضان را در حالی سپری میکنیم که همگان در انتظار رویت هلال ماه شوال و برپایی نماز با شکوه عید فطر هستند تا بار دیگر یک ماه بندگی خود را جشن بگیرند، به همین منظور برخی استفتائات در خصوص رویت هلال ماه از منظر حضرت آیتالله خامنهای به نقل از پایگاه اطلاعرسانی ایشان در پی میآید: * آیا رؤیت تصویر هلال ماه با استفاده از دوربین CCD و انعکاس نور و بازخوانى اطلاعات ضبط شده توسط رایانه، براى اثبات اول ماه کفایت مىکند؟ ـ رؤیت با وسیله، فرقى با رؤیت به طریق عادى ندارد و معتبر است، ملاک آن است که عنوان رؤیت محفوظ باشد. پس رؤیت با چشم و با عینک و با تلسکوپ محکوم به حکم واحدند، اما در مورد انعکاس به رایانه که در آن صدق عنوان رؤیت معلوم نیست، محل اشکال است. * اگر هلال ماه شوال در یک شهر دیده نشود، ولى تلویزیون و رادیو از حلول آن خبر دهند، آیا کافى است یا تحقیق بیشترى واجب است؟ ـ اگر مفید اطمینان به ثبوت هلال شود یا صدور حکم به هلال از طرف ولىفقیه باشد، کافى است و نیازى به تحقیق نیست. * آیا اتحاد افق در رؤیت هلال شرط است یا خیر؟ ـ بلى شرط است. * اگر روز بیست و نهم ماه در تهران و خراسان عید باشد، آیا براى افرادى هم که در شهرى مانند بوشهر مقیم هستند، جایز است افطار کنند؟ با توجه به اینکه افق تهران و خراسان با افق بوشهر یکى نیست. ـ بهطور کلّى اگر اختلاف بین افق دو شهر به مقدارى باشد که با فرض رؤیت هلال در یکى، هلال در دیگرى قابل رؤیت نباشد، رؤیت آن در شهرهاى غربى براى مردم شهرهاى شرقى که احتمال رؤیت در آن بهطور قطع و یقین منتفى باشد، کفایت نمىکند. * اگر بین علماى یک شهر راجع به ثبوت هلال یا عدم آن اختلاف رخ دهد و عدالت آنها هم نزد مکلّف ثابت بوده و به دقت همه آنها در استدلال خود مطمئن باشد، وظیفه واجب مکلّف چیست؟ ـ اگر اختلاف دو بیّنه به صورت نفى و اثبات باشد، یعنى یکى مدعى ثبوت هلال و دیگرى مدعى عدم ثبوت آن باشد، این اختلاف موجب تعارض دو بینه و تساقط هر دو است و وظیفه مکلّف این است که هر دو نظر را کنار گذاشته و درباره افطار کردن یا روزه گرفتن به آنچه که مقتضاى اصل است، عمل کند. ولى اگر بین ثبوت هلال و عدم علم به ثبوت آن اختلاف داشته باشند، به این صورت که بعضى از آنها مدعى رؤیت هلال باشند و بعضى دیگر مدعى عدم مشاهده آن، قول کسانى که مدعى رؤیت هلال هستند، در صورت عادل بودن، حجت شرعى براى مکلّف است و باید از آن متابعت کند و همچنین اگر حاکم شرعى حکم به ثبوت هلال کند، حکم وى حجت شرعى براى همه مکلفین است و باید از آن پیروى کنند. * همانگونه که مىدانید اکثر فقهاى بزرگوار پنج راه براى ثبوت اول ماه شوال در رسالههاى عملیه خود بیان کردهاند که ثبوت نزد حاکم شرع در ضمن آنها نیست، بنابراین چگونه بیشتر مؤمنین به مجرد ثبوت اول ماه شوال نزد مراجع، روزه خود را افطار مىکنند؟ شخصى که از این راه اطمینان به ثبوت هلال پیدا نمىکند، چه تکلیفى دارد؟ ـ تا حاکم، حکم به رؤیت هلال نکرده، مجرد ثبوت هلال نزد او، براى تبعیّت دیگران از وى کافى نیست، مگر آنکه اطمینان به ثبوت هلال حاصل کند. * اگر ولى امر مسلمین حکم کند که فردا عید است و رادیو و تلویزیون اعلام کنند که هلال در چند شهر دیده شده است، آیا عید براى تمامى نواحى کشور ثابت مىشود یا فقط براى شهرهایى که ماه در آنها دیده شده و شهرهاى هم افق با آنها، ثابت مىشود؟ ـ اگر حکم حاکم شامل همه کشور باشد، حکم او شرعاً براى همه شهرها معتبر است. * آیا کوچکى هلال و باریک بودن و اتصاف آن به خصوصیات هلال شب اول، دلیل بر این محسوب مىشود که شب قبل شب اول ماه نبوده، بلکه شب سىام ماه قبلى بوده است؟ اگر عید براى شخصى ثابت شود و از این راه یقین پیدا کند که روز قبل عید نبوده، آیا قضاى روزه روز سىام ماه رمضان را باید به جا آورد؟ ـ مجرد کوچکى و پائین بودن هلال یا بزرگى و بالا بودن و یا پهن یا باریک بودن آن دلیل شرعى شب اول یا دوم بودن نیست، ولى اگر مکلّف از آن علم به چیزى پیدا کند باید به مقتضاى علم خود در این زمینه عمل کند. * آیا استهلال در اول هر ماه واجب کفایى است یا احتیاط واجب؟ ـ استهلال فىنفسه واجب شرعى نیست. * آیا اول ماه مبارک رمضان و آخر آن با رؤیت هلال ثابت مىشود یا با تقویم، هر چند ماه شعبان سى روز نباشد؟ ـ اول یا آخر ماه رمضان با رؤیت شخص مکلّف یا با شهادت دو فرد عادل یا با شهرتى که مفید علم است یا با گذشت سى روز و یا به وسیله حکم حاکم ثابت مىشود.